oś obrotu
Encyklopedia PWN
satelita umieszczony na orbicie geostacjonarnej;
rodzaj statku kosmicznego (załogowego lub bezzałogowego) okrążającego ciało niebieskie (np. planetę, Księżyc) po orbicie zamkniętej.
zespół części maszyn służący do łączenia wałów i przenoszenia momentu obrotowego bez stałej zmiany jego wartości i kierunku.
strofoida
mat. krzywa płaska będąca zbiorem punktów M leżących na ruchomej półprostej wychodzącej z ustalonego na osi OX punktu A i spełniających warunek PM = OP, gdzie P jest punktem przecięcia ruchomej półprostej z osią OY;
[gr. strophḗ ‘kręcenie’, ‘obrót’],
urządzenie wirnikowe o promieniowo osadzonych łopatach;
śmigłowiec, helikopter,
statek powietrzny cięższy od powietrza (aerodyna), wiropłat unoszący się dzięki sile nośnej (siła aerodynamiczna) powstającej na wirniku nośnym poruszanym silnikiem.
